This was love, aimless love Cautious and without secret. In this land the struggle is strategic One says 'Soon' or 'Later' Or 'Never' perhaps. In this land joy stands powerless, The man commemorates the woman alone Alone the woman commemorates the man, and only As in every mirror The pale image of irritation remains. Now stiff pride lives, the day The truth that she will learn, Death, the child that came out of her body	Dit was de liefde, doelloos de liefde Bedachtzaam en zonder geheim. In dit land strijdt men strategisch Zegt men 'Straks' of 'Later' Of 'Nooit' misschien. In dit land staat de vreugde machteloos, Herdenkt alleen de man de vrouw Alleen de vrouw de man, en blijft Als in iedere spiegel Slechts het bleke beeld der ergernis bewaard. Nu leeft de starre trots, de dag De werkelijkheid die zij zal leren, De dood, het kind dat uit haar lichaam kwam.

[p. 151] uit 'Herinneringen aan een vorig jaar [1963] [dv]

The sign was deprivation. Celebrating its birthday in my splendid word the shame of the subjugated animal. And the name that wept, that conquered warmth brought a horrible joy. Because tomorrow hits tomorrow and through rain the drops of death push through.	Het teken was ontzetting. Jarig in mijn schitterend woord de schaamte van het onderworpen dier. En verschrikkelijke vreugde bracht de naam die weende, warmte overwon. Want morgen treft de morgen en door de regen dringen druppels dood.

uit: Fragmenten in de Nederlaag [1958] [dv]